mamwiedze.pl

Wśród powodów, dla których kolega mógł znaleźć się w szpitalu, na pewno jest podbite oko (un œil au beurre noir) lub sklepana maskaJ (la figure cassée; casser la figure à qqn) czy też wypadnięcie z drogi (rentrer/aller/foncer/valser dans le décor; dosł. wjechanie w dekorację). Nikt jednak nie trafi do szpitala, jeśli pójdzie coś zjeść/pożreć/wsunąć (aller à la bouffe, bouffer).

Chorujesz na francuski? Zacznij kurację! Kurs francuskiego nastawiony na komunikację: Przydatne słownictwo, opcje multimedialne. LINK SPONSOROWANY

Des fringues to ciuchy, szmatki, a branché – modne, trendy. Czasownik brancher qqch sur qqch oznacza zazwyczaj łączyć się, podłączać coś do czegoś (np. do prądu), ale potocznie możemy powiedzieć, il est branché – jest zainteresowany lub il s’est branché - ... naćpał się.

Cóż, osobie nachalnej nie powiemy swojskiego spadaj (tomber – spadać). Ale możemy kazać jej „skasować się” (casse-toi), „uwolnić nas” (dégage) lub też „przekreślić się” (barre-toi). Ale tych zwrotów możemy używać też w przyjemniejszych sytuacjach, np. gdy się spieszymy, możemy komuś powiedzieć je me casse – zmykam.

Prawidłowa odpowiedź: wystawić kogoś. Obojętnie, czy ktoś kogoś wystawi (poser un lapin à qqn) czy też przyprawi mu rogi (faire qqn cocu/e), to robi świństwo (faire une saloperie).

Objets d’occasion to rzeczy z drugiej ręki i można je kupić zwłaszcza na pchlim targu (le marché aux puces), potocznie zwanym la chine (nie mylić z la Chine – Chiny). Niczego – nawet nowego – na pewno nie kupimy w szpitalu (l’hosto), w miejscu pracy (la boîte) ani tym bardziej w mieszkaniu (l’appart).

Określenie péter les plombs (dosłownie rozwalić ołów), które tłumaczymy jako denerwować się, wkurzać się, nawiązuje do wyskakujących z powodu spięcia korków. Sam czasownik péter jest potoczny i zazwyczaj oznacza... pierdnąć.

Bidon, to nie tylko rodzaj butelki, ale też brzuch, brzuszek (piwny) i ściema, bujda. Jeśli zamiast wątpić w prawdziwość anegdotki, podważamy wiarygodność osoby, która ją opowiada, powiemy T’es bidonneur – jesteś kłamcą / blagierem. Warto też zwrócić uwagę na odpowiedź C’est marrant: słowo marrant (zabawny, śmieszny, synonim to bidonnant) jest potoczne, a historyjka, która byłaby marrante sprawiłaby, że le public se bidonnerait – słuchacze pokładaliby się ze śmiechu.

Raser qqn (czyli dosłownie golić kogoś) nie oznacza bynajmniej ogolić kogoś (okraść) – stąd odpowiedź Non, non, tout est très bien compté nie jest poprawna. Raser qqn to potocznie nudzić kogoś, zaś un raseur to nudziarz.

Kurs francuskiego, którym się nie znudzisz! Współczesne słownictwo, "życiowe" dialogi, łatwa gramatyka, opcje multimedialne.  LINK SPONSOROWANY

Prawidłowa odpowiedź: avoir quelqu’un dans le nez. Czy to po polsku, czy to francusku, zawsze tak samo zaciskamy pasa (se serrer la ceinture), wierzymy w Świętego Mikołaja (croire au Père Noël) i mamy banana (avoir la banane). Ale mamy ludzi w nosie (avoir quelqu’un dans le nez) z różnych powodów: po polsku są nam obojętni, a po francusku - działają nam na nerwy, nie możemy ich znieść (a dosłownie nie możemy ich wyczuć,... wywąchać – ne pas pouvoir sentir qqn).

Bałaganiarz, jak wiadomo, rozrzuca wszędzie swoje rzeczy (les affaires), więc nie powiemy mu, że wywalił/wyrzucił swoje rzeczy (balancer ses affaires) ani że starają się one kogoś zgubić (balader qqn) lub że poszły na spacer (se balader). Małe są też szanse na to, że bałaganiarz cokolwiek – choćby niedbale – zacerował, naprawił (rafistoler qqch). Jedyne rozwiązanie jest takie, że po prostu zarzucamy bałaganiarzowi, że jego rzeczy wszędzie się walają (trîner).

Pójście do pracy należy odradzić Paulowi i to dlatego, że jest... pijany (bourré). Możliwości pracy nie wyklucza jednak ani to, że jest się szalonym bądź zwariowanym (fêlé), ani to, że jest się wykończonym (crevé), ani też fakt, że ma się szczęście (doré).

Swojsko brzmiący une clope, to nasza fajka. Zaś nasz pet to un mégot. Żeby zapalić, musimy jeszcze poprosić o ogień: T’as du feu?. Zauważmy jeszcze jedną rzecz: w potocznej francuszczyźnie często czasownika avoir i être nie wymawia się osobno z tu i uzyskujemy t’as i t’es zamiast tu as i tu es, a zatem to, co jest niepoprawne w piśmie, jest zupełnie normalne w mowie.

Prawidłowa odpowiedź: ce grelot. Coś to "une chose"albo "un bidule/truc/machin" czyli ta rzecz, to-tamto, to coś. Un grelot to... telefon.

Tak, choć to dziwne, to mieć 30 mioteł, to to samo, co mieć 30 lat. Należy mieć jeszcze nadzieję, że bez względu na wiek nie jest się przypadkiem P.P.H. (passera pas l’hiver) czyli kimś, kto z powodu zaawansowanego wieku nie przeżyje zimy.

Cóż, nowo poznanemu, zachwycającemu nas facetowi (i dziewczynie, jak przypuszczam, teżJ) nie wypominamy brzuszka un bide/bidon. Ale śmiało możemy przystojniaka nazwać un mec lub un gars – facet, koleś albo dopytać się czyim jest on un pote – kumplem.

Avoir les jetons to bać się czyli trouiller lub avoir une trouille (mieć stracha, cykora). Nie ma za to nic wspólnego z byciem trouillard (tchórz) szpanowanie (frimer), zrzędzenie (râler) ani tym bardziej harowanie (bosser). (Uwaga! słowo une bosse nie oznacza szef, a garb, który też ponoć ma coś wspólnego z ciężką pracą...

Moda na francuski! Skuteczny kurs francuskiego: współczesne słownictwo, opieka nauczyciela, opcje multimedialne. LINK SPONSOROWANY

Jeśli ktoś ze zdenerwowaniem każe nam mówić, o co chodzi, to dlatego, że robimy ceregiele (faire des chichis). Reszta wyrazów nie pasuje do kontekstu, bo avoir le chic pour qqch/faire qqch to mieć do czegoś talent, être chiche de faire qqch to być zdolnym do czegoś, a un chiffon to szmatka, ściereczka (chociaż panowie mogliby się jednak zdenerwować: des chiffons to również ciuchy, fatałaszki, a parler chiffons – gadać o ciuchach.

Prawidłowa odpowiedź: Imagine-toi, quelqu’un m’a sifflé mon portefeuille! Jeśli ktoś podprowadził/zaiwanił/rąbnął/buchnął/gwizdnął nam portfel, to po francusku poskarżymy się, używając słów piquer (dosł. skubnąć, uszczypnąć, ale też piec, parzyć, kłuć) /choper/chiper/faucher qqch à qqn. Nie przyda nam się jednak fałszywy przyjaciel siffler (gwizdać, gwizdnąć), który potocznie oznacza wypić coś jednym haustem.

Verlan to zamienione w kolejności sylaby słowa l’envers – na odwrót i właśnie na odwróceniu kolejności sylab polega tworzenie słów w języku verlan. Otrzymujemy w ten sposób słowa takie jak zarbi – bizarre, aller à iep – aller à pied, ouf – fou, branché – chébran, keum – mec, meuf – femme (zatem tytuł testu Il kiffe sa meuf, quoi! to po prostu Il aime sa femme!, a słówko quoi jest używane w języku potocznym dla wzmocnienia wypowiedzi).

Être en galère to mieć kłopoty, zmartwienia. Samo słowo galère może oznaczać zmęczenie, trud (np. możemy powiedzieć Quelle galère !, gdy musimy zrobić coś wymagającego wysiłku). Z pieniędzmi są związane pozostałe wyrażenia: gratter les fonds de tiroir (dosł. drapać dno szuflady) to sięgnąć po ostatnie oszczędności, avoir du fric to mieć kasę (nie mylić le fric z le flic – gliniarz), a n’avoir plus un radis (dosł. nie mieć ani... rzodkiewki) to nie mieć ani grosza (radin/e to sknera).