Buongiorno, principessa

Principe, czyli książę, to tytuł ze „średniej półki” arystokratycznej hierarchii. We Włoszech jest ona dość rozbudowana, ze względu na wieloletnie rozdrobnienie państwa i różne systemy władzy w poszczególnych państewkach. Najwyższy jest tytuł starożytny: imperatore albo cesare, czyli „cesarz, imperator”. Niżej plasuje się król, re – ten tytuł był używany już w czasach nowożytnych, w tych państewkach, które miały ustrój królestwa. Arciduca i granduca tłumaczone są na polski na „wielki książę”, jednak byli to władcy stojący ponad innymi książętami. Tytuły książęce duca i principe w zjednoczonych Włoszech są równorzędne, ale niegdyś zależało to od regionu: na południu Włoch to principe był władzą wyższą, natomiast na północy rządził duca (wenecki doża to w oryginale właśnie duca). Najniżej w arystokracji stoją marchese (markiz) i conte (hrabia). Ciekawostką jest tytuł, który nadał sobie Benito Mussolini, czyli Il Duce (wódz). Pochodzi od tego samego łacińskiego źródła, co duca (łac. dux), ale nigdy nie był tytułem arystokratycznym i dziś kojarzy się wyłącznie z dyktatorem z czasów II wojny.