Historia pewnej małpki
Kto by pomyślał, że znak pochodzący ze średniowiecznej łaciny zrobi taką międzynarodową karierę w epoce komputerów. Słów kilka o tym, skąd się wziął popularny symbol @.
Teorii na temat pochodzenia @ jest kilka. Wiadomo, że wywodzi się ze średniowiecznej łacińskiej ligatury (znaku łączonego). Symbolem tym oznaczano słowo ad (do, przy) dla wskazania odbiorcy (adresu) przesyłki. Jako skrótu dla jednostki wagi (arroba) w transakcjach handlowych używali go także Hiszpanie i Portugalczycy. Widnieje w dokumentach z wypraw Francisco Pizarro do Peru.
Obecnie znak @ kojarzony jest głównie z angielskim słowem at (przy, w, na). Popularna „małpka” zrobiła ogromną karierę za sprawą swojego zastosowania w adresach poczty elektronicznej i składni języków programowania.
Ale co kraj, to obyczaj. Nazewnictwo @ nadawane w różnych językach wynika ze skojarzeń, jakie wywołuje jego graficzny zapis. Językowa fantazja w tym względzie okazuje się bardzo interesująca:
czeski, słowacki – rolmops
esperanto, francuski, hebrajski, włoski – ślimak
fiński – miau
grecki - kaczątko
hiszpański, portugalski – arroba (jednostka wagi i objętości oznaczana znakiem @)
japoński – wir, tanka kigō (symbol ceny jednostki @)
niemiecki – świński ogon, małpie ucho, czepiak (małpa), małpia huśtawka
niemiecki (Austria) – alfa w kółku
norweski – zakręcona alfa, świński ogon
polski, serbski - małpa
rosyjski – piesek
szwedzki – kocia stopa, koci ogon, ucho słonia
turecki – róża
węgierski – strucla, rogalik, robak
na podstawie: en.Wikipedia
Komentarze (0)
Zaloguj się lub zarejestruj aby dodać komentarz.