mamwiedze.pl

Choć andare oznacza “iść” albo “jechać”, to w połączeniu z nazwą drogi nie używa się tego czasownika, ale prendere (brać).  Może stąd pochodzi polskie wyrażenie „obrać właściwą drogę?”

Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu. Obierz właściwą - praktyczny kurs włoskiego nastawiony na komunikację. LINK SPONSOROWANY

Każde z tych zdań uprzejmy Włoch najprawdopodobniej i tak by zrozumiał – ale wyrażenie quale andare („jaki iść”) jest zdecydowanie gramatycznie błędne. Pozostałe zdania są prawidłowe i każde jest równie grzeczne.

Jak się dostać do Bazyliki Św. Piotra? Koniec języka za przewodnika - praktyczny kurs włoskiego. Dotrzesz tam, gdzie chcesz. LINK SPONSOROWANY

Polskie dane adresowe wydają się monotonne – można mieszkać przy ulicy lub co najwyżej przy alejach. Tymczasem miasta i miasteczka Italii to istna plątanina alei (viale), arterii (corso) i zaułków (vicolo). Natomiast bivio – rozjazd – spotkamy raczej na autostradach.

Włosi na kilka sposobów mogą powstrzymywać niepowołane osoby przed wejściem na dany teren. Warto się do tych napisów stosować, bo nie lubią, gdy się je lekceważy (nawet gdy jesteś obcokrajowcem i niekoniecznie rozumiesz po włosku). Natomiast zakazem Divieto di sosta powinieneś przejmować się tylko wtedy, kiedy podróżujesz samochodem – oznacza on zakaz postoju.

Słysząc taką odpowiedź, zagubiony obcokrajowiec będzie miał kolejny problem: co też „pierwszego po prawej” Włoch ma na myśli? Niestety, w takiej odpowiedzi bardzo często pomijane jest kluczowe słowo strada – ale zawsze chodzi o ulicę.

Dobrze postawione pytanie to połowa sukcesu – a w tym wypadku użycie właściwego czasownika. Włosi mogą się zdziwić, gdy zapytasz, gdzie masz wsiąść (salire), od biedy zrozumieją, gdy powiesz uscire (wyjść), ale najwłaściwsze będzie słowo scendere (wysiadać). Natomiast gdy użyjesz w pytaniu czasownika smontare, nie zdziw się, gdy zaczną rozglądać się za twoim motorem, rowerem albo... koniem – bo to słówko oznacza „zsiadać”.

Kto pyta, nie błądzi! Kurs włoskiego nastawiony na komunikację: współczesny język, sytuacje z życia codziennego, łatwa gramatyka. LINK SPONSOROWANY

Davanti (przed), accanto (obok), dietro (za)… Jeśli nie znasz tych słówek, możesz mieć kłopoty z określeniem położenia danego miejsca. Oznaczające „przed, z przodu” słowo davanti można też zastąpić synonimem dinanzi.

Choć Włosi jak wszyscy uwielbiają skracać wyrazy, w przypadku metra zachowują zadziwiającą formalność i zarówno w napisach, jak i w rozmowach używają jego pełnej nazwy: metropolitana. Żeńska forma tego słowa pochodzi od całego wyrażenia ferrovia metropolitana, czyli „kolejka miejska”.

Przy określaniu miejsca można używać kombinacji czasowników essere, trovarsi i situare, ale oczywiście nie każdej! Si è ritrovata raczej trudno odnieść do katedry – bo oznacza „odnalazła się”.

W przygodnym sklepie spożywczym (alimentari) nie masz co pytać o bilety – na pewno ich tam nie dostaniesz. Za to ma je w sprzedaży wiele barów i sklepów papierniczych (cartoleria). Jeśli zaś zobaczysz szyld z dużą literą T, idź tam bez wahania – to tabaccherie, pierwotnie sklepy tytoniowe, obecnie oprócz papierosów sprzedające też bilety, karty telefoniczne, pamiątki i wszelkie tak zwane „mydło i powidło”.

Choć w większości włoskich miast funkcjonują bilety czasowe, to w wielu są też używane takie na jeden przejazd określonym środkiem transportu. Taki bilet nazywa się biglietto di corsa semplice (ew. corsa unica). I choć una corsa też może znaczyć „jeden przejazd”, to tego zwrotu się przy biletach nie używa. Corsa diretta oznacza „bezpośredni przejazd”, zaś andata to raczej podróż.

Z włoskimi kontrolerami lepiej nie zadzierać, bo, podobnie jak ich polscy odpowiednicy, traktują swoja pracę bardzo poważnie. Najlepiej po prostu od razu bilet skasować (convalidare, ew. timbrare). Cassato, abolito i revocato też oznaczają „skasowany”, ale w znaczeniu przenośnym – czyli „zniesiony, usunięty”.

Nawet jeśli skorzystanie z  sottopassaggio, czyli przejścia podziemnego, wymaga nadłożenia nieco drogi, to zdecydowanie warto to zrobić. Po prostu dlatego, że przebieganie przez ulicę włoskiego miasta jest dość ryzykowne. Włosi jeżdżą szybko, wykonują wiele ryzykownych manewrów i ktoś tak powolny jak pieszy zdecydowanie im na drodze przeszkadza.

Prawidłowa odpowiedź: północnym. Choć włoskie określenia stron świata – est, ovest, nord, sud – są podobne brzmieniowo do nazw w innych językach, to już przymiotniki określające te strony zupełnie ich nie przypominają. „Wschodni” to po włosku orientale, „zachodni” – occidentale, „północny” – settentrionale, a „południowy” – meridionale.

Włosi dziękują długo i wylewnie, warto więc nie ograniczać się do zdawkowego grazie, zwłaszcza gdy ktoś udzielił ci wyczerpującej informacji. Mamy do wyboru podziękowania molte, mille albo tante (wszystkie oznaczają „wiele, liczne”), ale nigdy grazie grandi – „wielkie dzięki”.