mamwiedze.pl

Wynajem to po włosku affitto i jeśli chcemy coś wynająć, używamy sformułowania in affitto. Podobnie jak po polsku, odnosi się to zarówno do właściciela, jak i do lokatora, więc niezbędne są czasowniki: prendere in affitto to „wynająć od kogoś”, a dare in affitto – „wynająć komuś”. Appartamento da ristrutturare oznacza mieszkanie do odnowienia, in vendita „na sprzedaż”, a da arredare – „nieumeblowane, do urządzenia”.

Odpowiedź prawidłowa: villeggiatura. Oczywiście jeśli ktoś się uprze, może zamieszkać nawet w psiej budzie, ale przeważnie do tego celu służą: casa (dom), palazzo (kamienica albo pałac) albo casolare (wiejska chata). Typem domu jest też villa, ale już villeggiatura oznacza coś innego: letnisko albo miejscowość wypoczynkową (w domyśle: pełną willi)

Anna szuka niewielkiego mieszkania. W przytoczonym fragmencie mówi, że nie ma dużych wymagań (Io non ho molte esigenze), a mieszkanie, którego potrzebuje, ma mieć 40 metrów (quaranta metri quadrati) i ma być położone na parterze (al pianterreno) lub na pierwszym piętrze (al primo piano).

Nawet niewielkie mieszkanie przeważnie posiada sypialnię (camera da letto), łazienkę (bagno) i kuchnię (cucina). Natomiast salotto, czyli „salon” albo „pokój gościnny”, spotkamy raczej w tych większych. Inne nazwy pomieszczeń często brzmią podobnie jak po polsku, np. guardaroba (garderoba), corridoio (korytarz), terrazza (taras) czy balcone (balkon).

Chociaż w jadalni spożywa się wszystkie posiłki, nazwa pochodzi od tylko jednego: sala da pranzo (dosł. „sala obiadu”). Podobnie jak w Polsce, osobna jadalnia bywa w dużych domach, przeciętne włoskie mieszkanie w jednym pomieszczeniu mieści jadalnię i salon.

Odpowiedź prawidłowa: umeblowane. Mobili to po włosku meble, tak więc „umeblowany” to właśnie ammobliato. Bohaterce tekstu chodzi głównie o pralkę (lavatrice) i lodówkę (frigo).

Niespodzianka: divano to wcale nie dywan, ale jak najbardziej mebel! To słowo pochodzące z języka tureckiego i po włosku ma swoje pierwotne znaczenie: sofa albo kanapa. Do kanapy przeważnie dobieramy fotel, czyli poltrona, a książki możemy umieścić na regale – scaffale. Natomiast podłogę, czyli pavimento, twoje mieszkanie raczej już ma.

Włoski? Warto dobrze się urządzić. Praktyczny kurs włoskiego: zeszyty, materiały audio i opcje multimedialne. W dowolnym czasie, w dowolnym miejscu. LINK SPONSOROWANY

Polskie słowo „komoda” wprawdzie pochodzi z włoskiego, lecz w tym języku nie oznacza mebla, ale jest przymiotnikiem - „wygodna”. Le sedie molto comode oznacza więc „bardzo wygodne krzesła”.

Czy masz wygodną sofę? Komfort zdobywania wiedzy, na przykład na sofie. Kurs włoskiego: przydatne słownictwo, łatwa gramatyka, opcje multimedialne. LINK SPONSOROWANY

Choć wielki bałaganiarz mógłby tu zaznaczyć każdą możliwość, standardowa odpowiedź na pytanie „Gdzie zazwyczaj znajdują się ubrania?” brzmi: nell’armadio (w szafie). Raczej nie trzymamy ubrań na parapecie (sul davanzale), na ścianie (sulla parete) ani tym bardziej wokół stołu (intorno al tavolo).

Jeśli szukasz we Włoszech kawalerki, powinieneś przeglądać ogłoszenia pod kątem słów: monolocale, monocamera albo studio. Słówko celibato nie ma nic wspólnego z mieszkaniem, ale z kawalerami owszem: oznacza „stan kawalerski” albo „celibat”.

Włoski - skuteczna nauka słówek. Praktyczny kurs włoskiego z programem do nauki słówek: wbudowane bazy słownictwa, rejestracja postępów. LINK SPONSOROWANY

Podstawowe sprzęty kuchenne to frigorifero (lodówka) i forno (kuchenka albo piec). Coraz więcej mieszkań ma też zmywarkę do naczyń (lavastoviglie). Natomiast pralka, czyli lavatrice, przeważnie znajduje się w innym pomieszczeniu.

Po włosku nie istnieje czasownik „odkurzać”, więc aby to powiedzieć, trzeba połączyć słowo aspirapolvere (odkurzacz) z właściwym czasownikiem –jest to passare. Pozostałe czynności też można wykonywać odkurzaczem, ale raczej nie o to chodzi Marii: tenere oznaczałoby trzymanie odkurzacza, andare con – przechadzanie się z nim, a mettere – odłożenie.

Ripostiglio to marzenie wielu pań domu: oznacza schowek albo składzik. Słówko to pochodzi od riposto, czyli „schowany, ukryty”.

Odpowiedź prawidłowa: ze stopnia schodów. Pietro na szczęście spadł tylko ze stopnia schodów – dal gradino (delle scale). Upadek z pozostałych miejsc mógłby się zakończyć gorzej niż złamaną nogą.

Nie powinieneś się obrażać na przyjaciół, bo nie krytykują w ten sposób ani wyglądu mieszkania, ani sąsiadów, ani temperatury. Stwierdzają po prostu, że mieszkasz daleko od centrum, tam „gdzie diabeł mówi dobranoc” (dosł. „mieszkasz w domu diabła”).

La piscina oznacza basen, a poprawną odpowiedzią będzie „w ogrodzie” – in giardino. Przyimka a nie używa się w odniesieniu do ogródka, a w pozostałych przypadkach byłoby dość trudno go zbudować: zarówno nad ogrodem (sopra il giardino) jak i pod ogrodem (sotto il giardino).

W ogrodzie Daria nie ma drzew, jest za to piękny trawnik (un bellissimo prato), otoczony żywopłotem (la siepe intorno) i dużo krzewów (molti cespugli). Dziś w włoskich ogródkach królują proste trawniki, a to co znamy z historii pod nazwą giardino all’italiana (ogród włoski), czyli symetryczne kompozycje trawy, krzewów i drzew, zachowało się tylko w zabytkowych kompleksach.

Trawnik, niestety, trzeba regularnie kosić, czyli tagliare (dosł. ścinać). Inne używane w tym znaczeniu słowo to falciare. Pozostałe czasowniki oznaczają „zmniejszać” (ridurre, diminuire) albo „skracać” (accorciare).

Prawidłowa odpowiedź: badile. Badile to wbrew pozorom nie „badyl” ale „łopata”. Inne sprzęty potrzebne do pracy w ogrodzie to: forcone (widły), carriola (taczka) i zappa (motyka).

Choć jest we włoskim słowo casetta, oznaczające mały domek, to już casetto nie istnieje. Pozostałe słowa są powiązane znaczeniowo z domem: casalinga to kobieta zajmująca się domem, „kura domowa”, casamento – budynek mieszkalny, a casereccio (albo casareccio) to przymiotnik oznaczający „domowy”.