mamwiedze.pl

Są dwa najlepsze terminy zakładania trawnika: od końca kwietnia do połowy czerwca lub od końca sierpnia mniej więcej do października. Wiosną podłoże ma już odpowiednią temperaturę (na granicy 10-12 stopni C) i wilgotność. Nie ma jeszcze upałów, więc nasiona szybko wschodzą i siewki nie zasychają, a młode roślinki szybko się rozkrzewiają. Drugim równie dobrym terminem jest koniec sierpnia (a nawet do października), już po okresie upałów.

Pod trawnik najlepiej przeznaczyć teren o małym spadku – górną granicą jest 20%. Faktem jest, że trawnik założony na terenie o różnorodnym ukształtowaniu jest bardziej atrakcyjny dla oka, ale należy pamiętać, że w późniejszym okresie możemy mieć problem z wykonaniem prac pielęgnacyjnych (przede wszystkim z koszeniem).

Odpowiedź poprawna: minimum 10 cm
System korzeniowy trawy sięga ok. 10-15cm i właśnie taką grubość powinna mieć wierzchnia, żyzna warstwa podłoża. Prace uprawowe najlepiej jest przeprowadzić w roku poprzedzającym wysiew trawy. Zaczynamy od oprysku herbicydem, następnie podłoże uprawiamy glebogryzarką, a w razie potrzeby ziemię mieszamy z odkwaszonym torfem. Tak przygotowany teren wyrównujemy i przystępujemy do siewu.

Odpowiedź poprawna: ozdobny
Trawnik ozdobny wymaga najwięcej opieki z naszej strony. Wykorzystuje się do niego gatunki traw charakteryzujące się najefektowniejszą zielenią. W sezonie wymaga cięcia co najmniej raz w tygodniu, intensywnego nawadniania i zasilania nawozami. Watro pamiętać, ze trawnika ozdobnego nie można często deptać. Na taki trawnik doskonale nadają się: kostrzewa czerwona kępowa i rozłogowa, mietlica pospolita i kostrzewa owcza. Natomiast na trawniki spacerowe dobiera się gatunki wytrzymałe na wydeptywanie.

Najmniej wymagająca jest łąka kwietna. Ten rodzaj trawnika stosuje się, gdy mamy do zagospodarowania większy obszar, jak w przypadku ogrodów wiejskich. Taki trawnik kosi się dwa, trzy razy w sezonie. Ze względu na wysoką trawę bardziej przypomina dziką łąkę niż trawnik. Bardzo ładnie się prezentuje, gdy nasiona traw wymiesza się z nasionami kwitnących dzikich roślin łąkowych. Przy zakładaniu łąki kwietnej należy pamiętać, jakie gatunki traw i roślin kwitnących występują na danym terenie.

Odpowiedź poprawna: 1 kg na 40 m kw.
Średnio wysiewa się 1 kg nasion na 40 m kw. powierzchni trawnika. Przy zbyt małej ilości trawnik będzie się słabo zadarniał i bardzo szybko znajdą w nim dla siebie miejsce chwasty. Zbyt gęsto wysiane nasiona będą dla siebie konkurencją. Rośliny będą miały osłabiony wzrost i mogą zimą przemarzać. Po wysiewie ziemię grabimy, aby przykryć nasiona. Przy małych trawnikach stosujemy siew ręczny (w szachownicę), przy większych obszarach konieczny jest siewnik.

Po zakończeniu siewu podłoże grabimy, aby wymieszać z nim równomiernie nasiona (tak, aby znalazły się mniej więcej na głębokości 1 cm). Następnie podlewamy. Kiełkowanie nasion trwa 10-14 dni. W tym czasie musimy dbać, aby podłoże było cały czas odpowiednio wilgotne. Po tym okresie zobaczymy delikatne źdźbła wyglądające w promieniach słońca jak mgiełka.

Gdy trawa osiągnie 7-10 cm możemy przeprowadzić pierwsze koszenie. Powinno być bardzo delikatne i wykonane przy pomocy kosiarki z naostrzonymi nożami. Kosimy tylko wierzchołki traw (tylko przy pierwszym koszeniu). Przy następnych należy kierować się zasadą, że nie ścinamy więcej niż połowę wysokości roślin. Dzięki temu trawa bardzo ładnie się krzewi, jest utrzymana odpowiednia wilgotność w glebie i nie występują duże straty składników pokarmowych.

Odpowiedź poprawna: w upalne dni kosimy, ale oszczędnie
Kosząc trawnik w upalne dni, musimy pamiętać, aby pozostawić ją nieco wyższą niż przy normalnym koszeniu, nie mniejszą niż 6-8 cm. Takie koszenie zapobiega nadmiernemu  wysychaniu trawnika. Przy zbyt mocnym cięciu rośliny są bardzo osłabione i odwodnione. Następuje szybka utrata wody, a wierzchnia warstwa podłoża bardzo szybko nagrzewa się.

Odpowiedź poprawna: wertykulację wiosną i jesienią, aerację cały sezon
Wertykulację wykonuje się dwa razy w ciągu sezonu – wiosną i jesienią. Zabieg polega na wyczesywaniu starych roślin i nacinaniu zbyt zbitej darni, w której rozwijają się grzyby i bakterie chorobotwórcze. Do zwertykulowanego podłoża łatwo dociera światło i powietrze. Natomiast zabieg aeracji możemy wykonywać cały sezon wegetacyjny. Polega on na nakłuwaniu powierzchni gleby, dzięki temu łatwiej przedostają się woda i składniki pokarmowe. Do tego zabiegu można użyć wideł lub aeratorów.

Nawożenie trawników powinno się przeprowadzać 3 do 4 razy w okresie wegetacyjnym. W przypadku nowo założonych trawników pierwsze nawożenie przeprowadzamy jesienią w pierwszym roku. W przypadku trawników starszych powinno ono nastąpić po pierwszym wiosennym koszeniu trawy, czyli w marcu-kwietniu. Następne w maju. Ostatnie nawożenie ma za zadanie między innymi poprawić kondycję trawy i przygotować ją do zimowania. Wpływ na to mają przede wszystkim fosfor i potas. I takie nawożenie należy przeprowadzić wczesną jesienią.

Najlepiej jest podlewać trawnik codziennie, wczesnym rankiem. Wówczas woda tak szybko nie paruje. W ciągu dnia źdźbła trawy łatwo obsychają, co zapobiega rozwijaniu się zarodników grzybów. Podlewanie powinno być obfite, aby korzenie mogły swobodnie pobierać wodę cały dzień. Jeśli bowiem wody wystarcza jedynie do namoczenia cienkiej warstwy podłoża, system korzeniowy trawy rozwija się płytko. A to z kolei oznacza, że nawet krótkotrwała susza może doprowadzić do obumarcia trawy.

Mech w trawniku pojawia się, gdy podłoże jest zbyt zwięzłe i słabo przepuszczalne. Innymi czynnikami są zbyt wysoka wilgotność i kwaśne podłoże. Mech może się również pojawiać na trawnikach założonych w miejscach zacienionych. Najprostszymi sposobami walki z mchem jest grabienie trawnika i piaskowanie. Jeżeli te zabiegi nie pomagają, stosujemy odpowiednie preparaty zwalczające mech.

Mulczowanie to bardzo dobry sposób na wykorzystanie ściętej świeżo trawy. Nie trzeba jej grabić, rozdrabniać i kompostować. Ściętą trawę kosiarka rozdrabnia i rozsiewa na trawniki. Bardzo małe kawałki szybko się rozkładają i są źródłem składników pokarmowych dla roślin. Poza tym stanowią barierę ograniczającą zbyt intensywne parowywanie wody z podłoża.

Ostatnie koszenie przeprowadza się zazwyczaj w połowie października, a jeżeli jesień jest ciepła i słoneczna, to można kosić nawet do końca października. Zostawiamy trawę nie niższą niż 4 cm. Zbyt mocno przycięta, źle zimuje, a niekoszona lub koszona za wysoko – gnije. Skoszoną trawę usuwamy (aby nie gniła).