mamwiedze.pl

Nicnierobienie, leniuchowanie - czy to nie najlepszy sposób spędzania wolnego czasu? Włosi oprócz słynnego dolce far niente używają także określenia oziare. Przeciwieństwem oznaczającym działanie są czasowniki agire lub operare. Także lenire nie ma nic wspólnego z lenistwem: oznacza ukojenie lub złagodzenie.

67 procent włoskich mężczyzn w wolnym czasie oglada imprezy sportowe (guardare gli eventi sportivi), albo aktywnie uprawia sport. Włoszki wolą  zadbać o siebie w salonach urody i SPA (centri benessere o estetici). Wszyscy Włosi lubią chodzić do baru. Ale niektórzy wyjeżdzając na wycieczkę wcale nie wypoczywają - bo accompagnare gruppi di turisti in viaggi organizzati to nie odpoczynek, ale praca pilota wycieczek turystycznych.

Niestety, nie ma zasady rządzacej tłumaczeniem słówka „do”. Raz będziemy tłumaczyć je na włoski jako a, czasem in, czasem da. Najlepiej po prostu zapamiętać, że kino łączy się z a - al cinema. 

Czaty czy serwisy społecznościowe nie przyciągają dorosłych (adulti) ani osób starszych (anziani), w takim stopniu, jak młodzież (giovani). Podobnie jak w innych krajach, to włoscy uczniowe i studenci najczęściej korzystają z Facebooka, Twittera czy Instragramu. Chciaż, jak pisze „La Stampa”: „Facebook ha un problema: per i teenager non è più cool”... Kto wie, z czego będą kiedyś korzystać dziesiejsze niemowlaki (lattanti)?

Prawie 15 milionów Włochów spędza swój wolny czas w barze, popijając poranne cappuccino, jedząc kanapkę w porze obiadu czy relaksując się przy popołudniowym espresso. Jest to najpopularniejsze w Italii miejsce wymiany opinii i prowadzenia rozmów. 

Choć palestra po polsku kojarzy się z sądem, po włosku oznacza siłownię, salę gimnastyczną lub centrum fitness. Wielu Włochów, zwłaszcza w dużych miastach, dba o dobrą formę ćwicząc w wolnym czasie kilka razy w tygodniu.

Są osoby, które preferują spędzanie wolnego czasu w okolicy własnego domu - ale aktywnie, bo pracując w ogrodzie (giardinaggio). Un patito di... oznacza zagorzałego wielbiciela, entuzjastę czegoś.

Przy takiej liczbie zajęć dodatkowych, z jakiej korzystają bohaterowie dialogu, naprawdę trudno wygospodarować czas na zakupy. Antonio nie ma ochoty się nimi zająć, bo wybiera się na basen i do kina, a następnego dnia - na dyskotekę.

Zanim spędzimy wieczór w teatrze, trzeba najpierw zamówić (prenotare) i kupić (comprare) bilety. Te zamówione przez internet czasami należy sobie wydrukować (stampare). Nie wolno natomiast ich zgubić (perdere), bo ze spektaklu nici...

Coś, co robimy w wolnym czasie, realizując swoje hobby, to po włosku passatempo, dosłownie “spędzanie czasu”. Pozostałe słówka oznaczają jedynie “przyzwyczajenie”.

Młodzi Włosi podobnie jak Polacy nie przepadają za kupowaniem płyt czy gier i bardzo wiele rzeczy ściągają z internetu. Ściąganie w znaczeniu pobierania plików to po włosku scaricare. Tirare i stringere oznaczają ściągnięcie w sensie fizycznym, a passare to „spędzać” lub „przechodzić”.

Mieszkańcy miast mają większy wybór rozrywek niż mieszkańcy wsi (oprócz rzecz jasna spacerów po świeżym powietrzu). W mieście można pójść do kina, teatru, restauracji, na koncert czy uprawiać dowolny rodzaj sportu. Autorzy nagrania nie wspomnieli tylko o operze.

Ballare po włosku nie oznacza “balowania”, ale po prostu taniec. Dlatego prawidłowym pytaniem do odpowiedzi: “Nie, dziękujemy, nie lubimy tańczyć” będzie “Mauro, Ty i Laura idziecie z nami na dyskotekę?”

Ho finito di guardare la partita, ma adesso è cominciato il film... - nie tylko Włosi mają często problem z odejściem od telewizora. Mimo rozwoju internetu, TV nadal pozostaje ulubioną rozrywką zwłaszcza pokoleń starszych niż nastolatki.

Oprócz standardowych rozrywek, można spędzać czas nietypowo: na przykład zajmować się modelarstwem (modellismo), hodowlą mrówek (allevamento formiche), a nawet... zbieraniem świętych obrazków (collezionare santini). A kto ma ochotę na wysiłek fizyczny, może zamiast typowych sportów uprawiać np. taniec nowoczesny (danza moderna).